Montecatini Terme – urocze toskańskie uzdrowisko
Montecatini Terme wieczorami rozbrzmiewa muzyką. Ludzie tańczą i bawią się przed restauracjami. Tancerze to głównie kuracjusze z miejscowego uzdrowiska. Czasem nieśmiało dołączają do nich turyści, którzy w Montecatini są przejazdem. Temu toskańskiemu miasteczku koniecznie trzeba przyjrzeć się z dokładnie.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4Urg80VEHj8gV9kmG0ZXtGcodo6W1kUGasavm9HZEtYg__K05uBu8-WJPWVGugQDGOYKmAmEluWLMqVStwyiJdZFyS2wilL3-7Cv3KEM8334T_f7xyCXd79AvCJZKLbcvu__PANaquNbUzHxJ85zbqYMoXwxsEJP23FL2fgUpnoSOxWunh5izebm6/s16000/terme%20(1).jpg)
Wiele biur podróży uczyniło z Montecatini Terme punkt noclegowy dla wycieczek po Toskanii. Miasteczko leży w prowincji Pistoia, w Valdinevole. Blisko stamtąd do Florencji – ok. 40 km, Pizy i Lukki. Niedaleko znajduje się też Vinci, miejsca, gdzie urodził się i spędził pierwsze lata życia geniusz renesansu, czyli Leonardo da Vinci.
Od Etrusków do współczesności
Montecatini ma długą historię, która zaczyna się w czasach Etrusków. Ma, tak jak np. w Bergamo, ma swoją górną i dolną część. Ta dolna to część uzdrowiskowa, a na wzgórzu jest średniowieczne miasteczko, kompaktowe i śliczne.
Na wzgórzu, otoczonym bagnami, w średniowieczu zbudowano zamek obronny, osiedlili się tam też zakonnicy. Borgo było uczestnikiem walk, które toczono w Toskanii w czasach gibelinów i gwelfów – odbyła się tu słynna bitwa w 1315 r. Brał w niej udział prawdopodobnie Dante Alighieri.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDlYWINUP7iHRSk9w567xqSGvr7pLOCPTZXivakLAvlVnKXhZDrcXtdaWrcSPIIFT_IVo3XpLGhe6_I6kA0VaRGGeZbjmzM-ItdgCza5-UPzrC6DWhAtGCCukgO86j5QiEhJ2568NqdqZGiT-Gf8Rjqnq6Fv-8Jg1jzJSMXfN9aciixDdl377C_jel/w544-h428/kolejka%20(1).jpg)
Do Montecatini Alto jeździ urocza, staroświecka kolejka. Działalność funicolare uroczyście zainaugurowano 4 czerwca 1898 r., a był tam obecny m.in. Giuseppe Verdi. Funicolare to dwa czerwone wagoniki – Gigio i Gigia, które mijają się ze sobą w połowie wzgórza.
Montecatini Alto jest kompaktowe. Główny plac to Piazza Giuseppe Giusti. Są tu wąskie uliczki, urocze knajpki i ciekawe zabytki, m.in. osiem średniowiecznych wież. Warto zajrzeć do zabytkowych kościołów, m.in. św. Michała Archanioła, gdzie można podziwiać „Madonnę z Dzieciątkiem i świętymi”, dzieło ze szkoły Perugina. W Museo di Arte Sacra, pośród wielu ciekawych eksponatów, znajduje się relikwiarz św. Barbary. Zachowała się w Montecatini Alto część średniowiecznej fortecy – La Rocca.
Montecatini Alto przez lata było centrum komedii dell’arte. W Teatro dei Risorti w połowie XVII wieku w budynku miejskim rozpoczęła działalność Accademia dei Filodrammatici. Budynek teatru stoi przy głównym placu miasteczka.
Montecatini Atlto to także zapierające dech w piersiach widoki, które roztaczają się zza miejskich murów – panorama jest piękna za dnia i nocą.
Montecatini Terme
W lipcu 2021 r. ogłoszono, że 11 kurortów z siedmiu krajów Europy znalazło się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Decyzję taką podjął międzyrządowy Komitet Światowego Dziedzictwa podczas 44. sesji, która odbywała się w chińskim mieście Fuzhou. W tym zaszczytnym gronie znalazło się Montecatini.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_KC-KOlKS6o-GVL6WVP8_YwaMy_ev6n9fVyXIB7nm_I9eEuE7ZZO3ujcIzQTYE0QSqCpPpzdsYfVLC6E8QApPwTV3QXc49mvWDWtiTFkyJXUh3kUKNREE2kizmenSTcoz2v9VJw0Tj4ED2BwlTxHWSXnMiyv8m7uMUxXjz98CZ89ImgNQmTBviUoP/w541-h434/monte%20(1).jpg)
Okoliczne wody lecznicze były znane już za czasów rzymskich. Walory lecznicze mają zarówno wody chlorkowo-siarczanowo-sodowe jak i borowiny. Stosuje się je w leczeniu schorzeń przewodu pokarmowego oraz przemiany materii oraz narządu ruchu.
Jako pierwszy opisał właściwości i wskazania lecznicze związane z wodami z Montecatini w 1417 r. Ugolino da Montecatini. Wspominał o łaźniach Bagno Della Regina, Bagno dei Merli i Bagno Nuovo, które dziś nosi nazwę Tettuccio. Zdrowotne walory wód z Montecatini doceniali Medyceusze, którzy przejęli wtedy władzę nad miasteczkiem w XIV wieku.
Rozkwit Montecatini jako uzdrowiska rozpoczął się w XVIII wieku, gdy rządzili w Toskanii Habsburgowie. Powstawały kolejne łaźnie, a książę Leopold nakazał osuszenie bagien wokół miasta i uregulowanie ujęć źródeł wody mineralnej. Na wiek dziewiętnasty przypada szybki rozwój uzdrowiska.
16 czerwca 1905 r. Montecatini Alto i Bagni di Montecatini zostały rozdzielone. 28 października 1928 roku zmieniono nazwę z Bagni di Montecatini na Montecatini Terme.
Zwiedzanie zabytkowych term to sama przyjemność. Wspaniale prezentują się np. Terme Tettuccio, utrzymane w stylu arte nouveau. Wody w Terme Tettuccio badała w 1918 r. Maria Skłodowska-Curie. Wydarzenie to upamiętnia marmurowa tablica.
Co zjeść w Montecatini?
Kuchnia Montecatini szczyci się doskonałymi daniami z wołowiny i mięsa dzika. Wspaniale smakuje też produkowana w okolicy ricotta, jest jedwabista, a wyrabia się ją z mieszanego mleka owczego i krowiego.
Koniecznie trzeba tam spróbować necci, czyli naleśników z mąki kasztanowej, z nadzieniem z ricotty.
Miejscowy specjał to cialda di Montecatini, czyli ciasteczko składające się z dwóch cienkich wafli przełożonych migdałowym nadzieniem.
Palio w Montecatini
W Montecatini Alto co roku odbywa się palio – konna gonitwa. Nie jest tak spektakularne jak w Sienie, ale bardzo ciekawe. Wznowiono je w tym roku pod koniec maja po przerwie spowodowanej pandemią. Pięć drużyn konkuruje o nagrodę główną, sztandar, który przez następny rok pozostanie u zwycięzców.
Beata Zatońska
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4Urg80VEHj8gV9kmG0ZXtGcodo6W1kUGasavm9HZEtYg__K05uBu8-WJPWVGugQDGOYKmAmEluWLMqVStwyiJdZFyS2wilL3-7Cv3KEM8334T_f7xyCXd79AvCJZKLbcvu__PANaquNbUzHxJ85zbqYMoXwxsEJP23FL2fgUpnoSOxWunh5izebm6/s16000/terme%20(1).jpg)
Wiele biur podróży uczyniło z Montecatini Terme punkt noclegowy dla wycieczek po Toskanii. Miasteczko leży w prowincji Pistoia, w Valdinevole. Blisko stamtąd do Florencji – ok. 40 km, Pizy i Lukki. Niedaleko znajduje się też Vinci, miejsca, gdzie urodził się i spędził pierwsze lata życia geniusz renesansu, czyli Leonardo da Vinci.
Od Etrusków do współczesności
Montecatini ma długą historię, która zaczyna się w czasach Etrusków. Ma, tak jak np. w Bergamo, ma swoją górną i dolną część. Ta dolna to część uzdrowiskowa, a na wzgórzu jest średniowieczne miasteczko, kompaktowe i śliczne.
Na wzgórzu, otoczonym bagnami, w średniowieczu zbudowano zamek obronny, osiedlili się tam też zakonnicy. Borgo było uczestnikiem walk, które toczono w Toskanii w czasach gibelinów i gwelfów – odbyła się tu słynna bitwa w 1315 r. Brał w niej udział prawdopodobnie Dante Alighieri.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDlYWINUP7iHRSk9w567xqSGvr7pLOCPTZXivakLAvlVnKXhZDrcXtdaWrcSPIIFT_IVo3XpLGhe6_I6kA0VaRGGeZbjmzM-ItdgCza5-UPzrC6DWhAtGCCukgO86j5QiEhJ2568NqdqZGiT-Gf8Rjqnq6Fv-8Jg1jzJSMXfN9aciixDdl377C_jel/w544-h428/kolejka%20(1).jpg)
Do Montecatini Alto jeździ urocza, staroświecka kolejka. Działalność funicolare uroczyście zainaugurowano 4 czerwca 1898 r., a był tam obecny m.in. Giuseppe Verdi. Funicolare to dwa czerwone wagoniki – Gigio i Gigia, które mijają się ze sobą w połowie wzgórza.
Montecatini Alto jest kompaktowe. Główny plac to Piazza Giuseppe Giusti. Są tu wąskie uliczki, urocze knajpki i ciekawe zabytki, m.in. osiem średniowiecznych wież. Warto zajrzeć do zabytkowych kościołów, m.in. św. Michała Archanioła, gdzie można podziwiać „Madonnę z Dzieciątkiem i świętymi”, dzieło ze szkoły Perugina. W Museo di Arte Sacra, pośród wielu ciekawych eksponatów, znajduje się relikwiarz św. Barbary. Zachowała się w Montecatini Alto część średniowiecznej fortecy – La Rocca.
Montecatini Alto przez lata było centrum komedii dell’arte. W Teatro dei Risorti w połowie XVII wieku w budynku miejskim rozpoczęła działalność Accademia dei Filodrammatici. Budynek teatru stoi przy głównym placu miasteczka.
Montecatini Atlto to także zapierające dech w piersiach widoki, które roztaczają się zza miejskich murów – panorama jest piękna za dnia i nocą.
Montecatini Terme
W lipcu 2021 r. ogłoszono, że 11 kurortów z siedmiu krajów Europy znalazło się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Decyzję taką podjął międzyrządowy Komitet Światowego Dziedzictwa podczas 44. sesji, która odbywała się w chińskim mieście Fuzhou. W tym zaszczytnym gronie znalazło się Montecatini.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_KC-KOlKS6o-GVL6WVP8_YwaMy_ev6n9fVyXIB7nm_I9eEuE7ZZO3ujcIzQTYE0QSqCpPpzdsYfVLC6E8QApPwTV3QXc49mvWDWtiTFkyJXUh3kUKNREE2kizmenSTcoz2v9VJw0Tj4ED2BwlTxHWSXnMiyv8m7uMUxXjz98CZ89ImgNQmTBviUoP/w541-h434/monte%20(1).jpg)
Okoliczne wody lecznicze były znane już za czasów rzymskich. Walory lecznicze mają zarówno wody chlorkowo-siarczanowo-sodowe jak i borowiny. Stosuje się je w leczeniu schorzeń przewodu pokarmowego oraz przemiany materii oraz narządu ruchu.
Jako pierwszy opisał właściwości i wskazania lecznicze związane z wodami z Montecatini w 1417 r. Ugolino da Montecatini. Wspominał o łaźniach Bagno Della Regina, Bagno dei Merli i Bagno Nuovo, które dziś nosi nazwę Tettuccio. Zdrowotne walory wód z Montecatini doceniali Medyceusze, którzy przejęli wtedy władzę nad miasteczkiem w XIV wieku.
Rozkwit Montecatini jako uzdrowiska rozpoczął się w XVIII wieku, gdy rządzili w Toskanii Habsburgowie. Powstawały kolejne łaźnie, a książę Leopold nakazał osuszenie bagien wokół miasta i uregulowanie ujęć źródeł wody mineralnej. Na wiek dziewiętnasty przypada szybki rozwój uzdrowiska.
16 czerwca 1905 r. Montecatini Alto i Bagni di Montecatini zostały rozdzielone. 28 października 1928 roku zmieniono nazwę z Bagni di Montecatini na Montecatini Terme.
Zwiedzanie zabytkowych term to sama przyjemność. Wspaniale prezentują się np. Terme Tettuccio, utrzymane w stylu arte nouveau. Wody w Terme Tettuccio badała w 1918 r. Maria Skłodowska-Curie. Wydarzenie to upamiętnia marmurowa tablica.
Co zjeść w Montecatini?
Kuchnia Montecatini szczyci się doskonałymi daniami z wołowiny i mięsa dzika. Wspaniale smakuje też produkowana w okolicy ricotta, jest jedwabista, a wyrabia się ją z mieszanego mleka owczego i krowiego.
Koniecznie trzeba tam spróbować necci, czyli naleśników z mąki kasztanowej, z nadzieniem z ricotty.
Miejscowy specjał to cialda di Montecatini, czyli ciasteczko składające się z dwóch cienkich wafli przełożonych migdałowym nadzieniem.
Palio w Montecatini
W Montecatini Alto co roku odbywa się palio – konna gonitwa. Nie jest tak spektakularne jak w Sienie, ale bardzo ciekawe. Wznowiono je w tym roku pod koniec maja po przerwie spowodowanej pandemią. Pięć drużyn konkuruje o nagrodę główną, sztandar, który przez następny rok pozostanie u zwycięzców.
Beata Zatońska